ای خدا ...
ياد دارم در غروبي سرد سرد
مي گذشت از كوچه ما دوره گرد
داد مي زد كهنه قالي مي خرم
دست دوم جنس عالي مي خرم
كاسه و ظرف سفالي مي خرم
گر نداری کوزه خالی می خرم
اشك در چشمان بابا حلقه بست
عاقبت آهي كشيد بغضش شكست
اول ماه است و نان در سفره نيست
اي خدا شكرت ولي اين زندگيست؟
بوي نان تازه هوشش برده بود
اتـفــاقـا مــادرم هــم روزه بـــود
خـواهـرم بــي روسـري بـيرون دويـد
گفت آقا سفره خالي مي خريد؟
